Profesor Jacek Wiesiołowski był nie tylko cenionym uczonym, któremu szczególnie bliska była kultura, ale także społecznikiem.

Pochodził z tradycyjnej poznańskiej rodziny, ale urodził się 23 stycznia 1940 w Żywcu, gdyż tam na wygnaniu przebywali jego bliscy. Do Poznania wraz z rodzicami powrócił w roku 1945. Dzieciństwo spędził na Sołaczu. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 11 na Winiarach. Ukończył III LO im. Marcina Kasprzaka (dziś Św. Jana Kantego).

W roku 1962 obronił pracę magisterską na Wydziale Historycznym UAM, a w 1966 uzyskał stopień doktora nauk historycznych. Habilitował się w roku 1981, również na UAM, na podstawie rozprawy „Socjotopo-grafia średniowiecznego Poznania”. Pod koniec lat sześćdziesiątych przebywał na stypendium w Chicago i uporządkował zbiory tamtejszego Muzeum Polskiego. Przez piętnaście lat pracował w Bibliotece Kórnickiej, gdzie kierował działem rękopisów. W 1977 został pracownikiem Instytutu Historii PAN w Warszawie. W roku 1987 powrócił do Poznania, a w roku 1992 uzyskał tytuł profesora. W latach 1990-1998 był radnym miejskim w Poznaniu, a w latach 1990-92 był wiceprzewodniczącym Rady Miasta Poznania. Bliskie mu były sprawy dotyczące problemów kultury, pomocy społecznej, spraw mieszkaniowych i prywatyzacji.

Od roku 1990 przez 25 lat był redaktorem naczelnym Kroniki Miasta Poznania. Od tego czasu każdy numer tego, założonego w 1923 roku przez prezydenta Cyryla Ratajskiego, kwartalnika miał charakter monograficzny. Profesor Jacek Wiesiołowski nadał temu wydawnictwu nową treść, dzięki czemu Kronika stała się kopalnią materiałów o dziejach Poznania, jego dzielnic, instytucji, grup społecznych i zawodowych. To właśnie za zmiany, jakich dokonał w Kronice Miasta Poznania, otrzymał w roku 2002 Nagrodę Naukową Miasta Poznania. 

W latach 1999-2005 profesor Jacek Wiesiołowski był wiceprezesem, a w latach 2005-2011 prezesem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Był członkiem komitetu redakcyjnego wydawanych przez PTPN „Roczników historycznych”. Był także prezesem oddziału poznańskiego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Francuskiej i współzałożycielem oraz prezesem Towarzystwa Przyjaciół Biblioteki Raczyńskich. Wykładał na Wyższej Szkole Zarządzania i Bankowości.

Profesor Jacek Wiesiołowski był autorem oraz współautorem wielu prac, w tym m.in. „Ambroży Pampowski - starosta Jagiellonów. Z dziejów awansu społecznego na przełomie średniowiecza i odrodzenia”, „Kroniki benedyktynek poznańskich”, „Średniowieczna książka rękopiśmienna jako dzieło sztuki”, „Kroniki reformatów poznańskich”, „Pieczęcie i herb Solca Kujawskiego” czy „Kolekcje historyczne w Polsce średniowiecznej w XIV-XV wieku”. Był społecznikiem i uczonym, którego zarówno Poznaniowi, jak również polskiej nauce historycznej, będzie brakować. Pochowany został na poznańskim cmentarzu św. Jana Vianneya przy ulicy Lutyckiej.

Autor tekstu: Marek Zaradniak (Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.)